A walk among the tombstones. Μια ταινία για όσους φοβούνται όλα τα λάθος πράγματα. Ή ίσως και όχι. Μια ταινία που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Scott Frank , βασισμένη στην νουβέλα του Lawrence Block.
Η ταινία αφηγείται την ζωή του Matthew Scudder, ενός πρώην αστυνομικού που στο παρελθόν σκοτώνει τρεις ληστές που ληστεύουν το μπαρ όπου πίνει. Ο Scudder(Liam Neeson) έκτοτε δουλεύει ως ιδιωτικός ντετέκτιβ και αναλαμβάνει να βρει τους απαγωγείς και δολοφόνους της γυναίκας ενός εμπόρου ναρκωτικών, του Kenny Kristo (Danny Stevens). Στην προσπάθεια του να βρει την άκρη του νήματος τον βοηθά ένας άστεγος πιτσιρικάς, ο επονομαζόμενος TJ (Brian Astro Bradley) αλλά και ο αδερφός του Kenny, Peter ( Boyd Holldbrock). Φυσικά θα παιχτεί μια απαγωγή, λίγο ξύλο, πυροβολισμοί και άλλα τέτοια μέχρι να φτάσουμε στο τέλος.
Η ταινία ξεκινά δυναμικά, δείχνοντας μας την κρίσιμη σκηνή από το παρελθόν του ντετέκτιβ αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ζει μετέπειτα. Η σκηνή του παρελθόντος δεν εξηγείται παρά μόνο στην μέση περίπου της ταινίας, όταν ο Scudder απαντά στον TJ γιατί δεν δουλεύει πια ως ομοσπονδιακός. Η υπόθεση της ταινίας φανερώνεται ήδη από τα πρώτα πέντε λεπτά, αφού όμως ο Neeson κάνει τις απαραίτητες κόγξες στον Kristo, κόγξες του τύπου «δεν δέχομαι την υπόθεση» και «δεν μπορώ να σε βοηθήσω«. Και ενώ ξέρουμε ήδη τι ψάχνει να βρει ο ντετέκτιβ, σκάει ξαφνικά το στοιχείο κλειδί (το οποίο δεν θα αποκαλύψουμε!) Μυριζόμαστε εκδίκηση (ο λόγος όμως της στοχοποίησης μένει ανεξήγητος) αλλά μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα η ώρα περνάει αργά. Πολύ αργά. Και εκεί που έχεις βαρεθεί να βλέπεις τον – για μια ακόμα φορά ξεπεσμένο πράκτορα Neeson- να προσπαθεί να κερδίσει την μάχη με το κακό και τον καλό του εαυτό, εμφανίζονται ξαφνικά και οι δράστες. Το που ζουν, το πως ψάχνουν να βρουν το επόμενο θύμα, τα πάντα. Μέχρι που οι δράστες προχωρούν σε μια απαγωγή και εσύ απελπίζεσαι ότι δεν θα τελειώσει ποτέ.
Εν ολίγοις, η ταινία είναι μια ακόμα προσοφορά της Αμερικάνικης Κινηματογραφικής βιομηχανίας, με μπόλικο πιστολίδι, αίμα και έγκλημα. Δυστυχώς, δεν ανατρέπει κανένα κλισέ, ούτε την μανιέρα του Liam Neeson – ο μπάτσος που ξέφυγε από τον καλό δρόμο και τώρα προσπαθεί να ανακτήσει δυνάμεις αλλά και την παλιά του αίγλη, πάντα με σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη- ούτε την σχέση καλού-κακού. Το μόνο που ίσως ανατρέπει και όχι για καλό κατά την γνώμη μου, είναι το μυστήριο που πλανάται γύρω από τους δράστες. Ξέρουμε ποιοί είναι, που μένουν, πως κινούνται. Το μόνο που δεν ξέρουμε, αλλά ταυτόχρονα και το βασικότερο, είναι το κίνητρο τους.
Συμπέρασμα; Μια από τις ταινίες μανιέρα, που δεν έχει να επιδείξει τίποτα καινούριο ούτε σε επίπεδο πλοκής, ούτε και σε επίπεδο σκηνοθεσίας. Δείτε την σε DVD και προτιμήστε να πάτε σινεμά για μια ταινία λίγο πιο εντυπωσιακή και σε ερμηνείες και σε πλάνα και σε στόρι!
Στο:ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ, Movies - Series Tagged: #featured, A walk among the tombstones, Boyd Holldbrock, Brian Astro Bradley, cinema, Danny Stevens, ταινίες, Liam Neeson
