Πρεμιέρα έκανε το Hobbit: Battle of the five armies στις ελληνικές αίθουσες και φυσικά το trolleei.com ήταν εκεί για να δει και να σας ενημερώσει!
Θα αρχίσω την κριτική μου λέγοντας οτι δεν ήταν το φινάλε που όλοι περιμέναμε (ειδικά αν το συγκρίνεις με το φινάλε της πρώτης τριλογίας). Όχι οτι ήταν κακό – πως μπορεί άλλωστε να είναι κακή μια ταινία του Τζάκσον για την Μέση Γη – αλλά να, δεν ήταν επικό, δεν ήταν η ταινία που θα λατρέψεις και θα σου αφήσει την πίκρα οτι δεν θα ξαναδεις κάτι τέτοιο. Και θα εξηγηθώ.
Η ταινία ξεκινάει δυνατά, πολύ δυνατά, με τον δράκο να πετάει φωτιές από τον ουρανό της Lake city και να την καταστρέφει ολοσχερώς. Φυσικά είναι εκεί ο Τοξότης Bard ο οποίος με το μαύρο βέλος του σκοτώνει τον δράκο (δεν είναι spoiler, αναφέρεται στην σύνοψη της ταινίας ο θάνατος του δράκου). Σε αυτή της σεκάνς έχουμε πολύ εντυπωσιακά πλάνα, φωτιές, βάρκες που προσπαθούν να πλεύσουν ανάμεσα σε φλεγόμενα συντρίμμια, πολύ καλή αρχή. Με τον θάνατο του δράκου όμως το βουνό μένει…ελεύθερο και μαζί και ο θησαυρός του, μεγάλο πρόβλημα αν αναλογιστεί κανείς πως όλοι, μα όλοι θέλουν κάτι από αυτό το βουνό. Κι ενώ άνθρωποι, ξωτικά και νάνοι ετοιμάζονται για πόλεμο, δέχονται επίθεση από μια τεράστια στρατιά Ορκ. Θα ενωθούν απέναντι στον κοινό εχθρό; Στο σημείο αυτό ξεκινάει μια μάχη, διάρκειας περίπου μιάμισης ώρας. Στρατιές που συγκρούονται, εντυπωσιακές προσωπικές μονομαχίες, ξωτικά που… πετάνε και Γκαλάντριελ και Σάουρον και Σάρουμαν και τα πάντα!
Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που η ταινία είναι κατά κύριο λόγο μάχες καταφέρνει να σε κρατήσει, να σε παρασύρει. Το γρήγορο, σφιχτό μοντάζ και η εξαιρετική (για άλλη μια φορά) μουσική του Howard Shore συμβάλλουν σε αυτό. Επίσης θα δείτε πολύ καλές ερμηνείες από τον πολυ αγαπημένο μας Martin Freeman και τους Armitrage, Evans, McCellen. Θα δείτε όμως και αρκετό CGΙ (και δεν το λέω για καλό), ένα ρομάντζο… αμφισβητίσιμο και τον Legolas να αψηφεί όλους τους νόμους της βαρύτητας. Επίσης θα δείτε έναν βασιλιά στο ναδίρ του κι έναν γελοίο, ποταπό αυλικό.
Αυτό πoυ δεν θα δείτε, και είναι πραγματικά κρίμα είναι ο Bilbo Baggins. Ενώ θεωρητικά είναι ο πρωταγωνιστής της ταινίας, στην παραγματικότητα δεν είναι. Είναι ένας πολύ χρήσιμος Β’ ρόλος στην ταινία του Thorin Oakeanshield. Και δεν θα δείτε ομιλόντες νάνους, παρά μόνο ελάχιστες στιγμές και μόνο τους Κίλι, Φίλι, Μπάλιν. Και δεν θα δείτε πολύ Γκάνταλφ, ούτε Γκαλάντριελ. Και το μεγαλύτερο, κατά την γνώμη μου, μειονέκτημα… Δεν θα εντυπωσιαστείτε με το σενάριο. Απλοϊκό, πολύ «συμμαζεμένο», έως και αμήχανο, μουδιασμένο. Ένιωσα οτι δεν υπήρχε κεντρική ιστορία για να δομηθεί γύρω της η ταινία αλλά προσπάθησαν να φτιάξουν ταινία με πολλές, μικρές (και όχι απαραίτητα ενδιαφέρουσες) ιστορίες.
Γενικά, είναι μια πολύ καλή περιπέτεια, με το γνώριμο κλίμα της Μέσης Γης, με έντονη δράση και γρήγορη εξέλιξη. Θα σας διασκεδάσει και σίγουρα δεν θα μετανιώσετε τον χρόνο και τα χρήματα σας, αλλά δεν θα γίνει αγαπημένη σας! Απλά, δεν είναι το ιδανικό κλείσιμο για μια σειρά ταινιών που δημιούργησε εκατομμύρια φαν και άλλαξε τον κινηματογράφο.
Στο:ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ, Movies - Series Tagged: #featured, Battle of the five armies, Bilbo, Gandalf, Hobbit, κριτική, jackson, review
